przyśpieszyć się

См. также в других словарях:

• przyspieszyć — dk VIb, przyspieszyćszę, przyspieszyćszysz, przyspieszyćspiesz, przyspieszyćszył, przyspieszyćszony przyspieszać ndk I, przyspieszyćam, przyspieszyćasz, przyspieszyćają, przyspieszyćaj, przyspieszyćał, przyspieszyćany 1. «zwiększyć szybkość… …   Słownik języka polskiego

• przyśpieszać || przyspieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyśpieszać || przyspieszaćam, przyśpieszać || przyspieszaća, przyśpieszać || przyspieszaćają, przyśpieszać || przyspieszaćany {{/stl 8}}– przyśpieszyć || przyspieszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przyśpieszać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… …   Słownik frazeologiczny

• dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …   Słownik języka polskiego

• krok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na podniesieniu nogi do góry, przesunięciu jej do przodu i postawieniu; długość przebytej w ten… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… …   Słownik języka polskiego

• gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

• integracja — ż I, DCMs. integracjacji, blm 1. «proces tworzenia się całości z jakichś części, zespalanie się elementów w całość; scalanie się, scalenie czegoś, integrowanie» Integracja kulturalna, narodowa. Dążyć, doprowadzić do integracji. Przyśpieszyć,… …   Słownik języka polskiego

• grób — m IV, D. grobu, Ms. grobie; lm M. groby «miejsce, gdzie się chowa zmarłego; zwykle wykopany w ziemi dół, często obmurowany, nad którym wznosi się pagórek, stawia pomnik itp.» Otwarty, świeży grób. Grób rodzinny. Groby królewskie. Groby… …   Słownik języka polskiego

• rozwój — m I, D. rozwójwoju, blm 1. «proces przeobrażeń, zmian, przechodzenia do stanów lub form bardziej złożonych lub pod pewnym względem doskonalszych; także pewne (wyższe) stadium tego procesu, rozkwit, rozrost» Bujny, dynamiczny, gwałtowny, powolny,… …   Słownik języka polskiego

• tempo — n III, Ms. tempopie; lm D. temp 1. «szybkość, z jaką się wykonuje jakąś czynność, z jaką się coś odbywa» Powolne, szybkie, ostre, zawrotne, rekordowe, błyskawiczne tempo. Tempo pracy, produkcji. Tempo rozwoju gospodarczego. Narzucić tempo.… …   Słownik języka polskiego